تعیین بهترین شاخص‌ تحمل به خشکی و ژنوتیپ‌های باقلا (Vicia faba L.) در شهرستان بروجرد

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1043-DROUGHTCON (R1)
نویسندگان
1مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد.پردیس تحقیقات کشاورزی بروجرد
2کارشناس
3.....
4پردیس تحفیفات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد
چکیده
جهت معرفی ارقام متحمل به خشکی و تعیین شاخص خشکی مرتبط با عملکرد دانه آزمایشی با 16 ژنوتیپ در قالب طرح کرت-های خرد شده با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد از سال 94-1393 انجام شد. در این پزوهش، آبیاری در دو سطح به‌عنوان عامل اصلی، شامل سطوح نرمال و تنش خشکی و ژنوتیپ به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس ساده برای عملکرد در شرایط نرمال (N)، عملکرد در شرایط تنش خشکی (S)، شاخص‌های تحمل به تنش (TOL)، میانگین بهره‌وری متوسط (MP)، شاخص حساسیت (SSI)، میانگین هندسی (GMP)، شاخص تحمل تنش (STI)، شاخص تحمل به تنش اصلاح شده (K1STI )و میانگین هارمونیک ((HM نشان داد که اثر ژنوتیپ برای این پارامترها در سطح یک درصد (P ˂ 0.01) معنی‌دار بود. لذا، انتخاب براساس شاخص‌های MP، GMP، TOL و HM منجر به انتخاب ژنوتیپ‌های برتر از لحاظ ، شاخص‌های MP، GMP، STI، K1STI و HM نشان داد، در حالی‌که، همبستگی مثبت و پایینی با TOL و SSI داشت. عملکرد در شرایط نرمال دارای همبستگی مثبت و معنی‌داری با عملکرد در شرایط تنش و کلیه شاخص‌های تحمل به خشکی در سطح احتمال یک درصد بود. این صفت دارای بیشترین همبستگی مثبت با شاخص K1STI (r=0.995) بود. به‌طور‌کلی، می‌توان بیان داشت که شاخص میانگین هندسی، بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار را با صفت عملکرد دانه در شرایط نرمال و تنش دارا بود و معیار مناسبی جهت انتخاب ژنوتیپ‌های برتر است
کلیدواژه ها