پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1119-DROUGHTCON (R1)

¹استان لرستان-شهرستان پلدختر-خیابان مطهری جنوبی -کوچه مطهری 15 -پلاک2

²دانشکده کشاورزی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس. ایران

³خرم آباد

⁴عضو هیئت علمی، دانشکده کشاورزی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس. ایران

به‌منظور بررسی کیفی دانه گندم به تنش خشکی و کودهای زیستی مایکوریزا، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه دو رقم گندم، پژوهشی مزرعه‌ای به‌صورت اسپلیت – فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 به اجرا در آمد. تنش خشکی از طریق قطع آبیاری در کرت‌های اصلی شامل سه سطح آبیاری کامل، آبیاری تا مرحله سنبله دهی و آبیاری تا مرحله پر شدن دانه بود. کرت‌های فرعی به صورت فاکتوریل شامل عامل کود زیستی در چهار سطح شاهد (بدون کود)، تلقیح میکوریزا، تلقیح میکوریزا و ازتوباکتر و تلقیح میکوریزا و آزسپیریلوم و عامل رقم شامل دو رقم چمران و بهرنگ بود. نتایج نشان داد که بیشترین انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه از شرایط قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه به میزان 52/0 گرم در بوته و کمترین آن از شرایط نرمال آبیاری به میزان 49/0- گرم در بوته حاصل شد. در میان ارقام، بیشترین انتقال مجدد از رقم بهرنگ و کمترین آن از رقم چمران حاصل شد. مقایسه میانگین سطوح کودی طی دو سال نشان داد که بیشترین انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه از عدم کاربرد کود و کمترین آن از کاربرد میکوریزا حاصل شد.

انتقال مجدد؛ وزن خشک اندام هوائی؛ وزن خشک کاه