پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1202-DROUGHTCON (R1)

دانشگاه پیام نور فریدونشهر

به منظور بررسی تأثیر پاکلوبوترازول بر افزایش تحمل به تنش خشکی دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده، بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال زراعی 97-1396 به اجرا درآمد. عوامل مورد بررسی در این پژوهش شامل ارقام کلزا (اوکاپی و ناتالی)، غلظت پاکلوبوترازول (صفر و 50 میلی‌گرم در لیتر) و سطوح آبیاری (آبیاری مطلوب و تنش کم‌آبی پس از 60 درصد تخلیهFC ) بود. اعمال تیمار پاکلوبوترازول در مرحله گلدهی و به روش خاک کاربرد صورت گرفت و پس از آن تنش کم‌آبی بر گیاهان مورد نظر اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تنش کم‌آبی منجر به افزایش معنی‌دار میزان پرولین، گلوکز، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز گردید در حالی ‌که محتوای کلروفیل a، b، کل، کاروتنوئید و پروتئین محلول برگ در اثر تنش کاهش یافت. رقم ناتالی در مقایسه با رقم اوکاپی تحمل بیشتری نسبت به شرایط کم‌آبی داشت. نتایج نشان داد که تیمار پاکلوبوترازول باعث افزایش محتوای کلروفیل در شرایط تنش گردید. کاربرد پاکلوبوترازول در شرایط تنش کم‌آبی منجر به تخفیف اثرات تنش گردید به‌طوری که محتوای پرولین و گلوکز در اثر اعمال این ترکیب کاهش یافت. در شرایط آبیاری مطلوب، میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در هر دو رقم با مصرف پاکلوبوترازول افزایش یافت اما در شرایط تنش کم‌آبی میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در رقم اوکاپی و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در رقم ناتالی در اثر کاربرد پاکلوبوترازول افزایش یافت.

آبیاری؛ تریالزول‌ها؛ کلزا؛ محتوای کلروفیل