پذیرفته شده برای پوستر

¹محمد حسن ذاتی؛ ²غزاله حق دوست

¹گروه محیط زیست دانشگاه اراک

²گروه محیط زیست- دانشگاه اراک

خشکسالی یکی از پدیده‌های پیچیده در دنیا است. اثرات آن بسیار گسترده و نه فقط به سطح آسیب دیده، زمان و تکرار پذیری آن در اثر کمبود بارندگی بستگی دارد بلکه واکنش‌های متنوعی در مناطق مختلف را در پی دارد. مدیریت صحیح در کنترل و کاهش خسارات ناشی از خشکسالی بسیار مهم است. به‌همین منظور داده‌های درازمدت روزانه هواشناسی از سال 1951 تا 2010 برای ایستگاه‌های اردبیل، تبریز، ارومیه، خوی و سنندج جمع‌آوری و جهت ارزیابی شاخص‌های FAO56، UNESCO، RDI، Q2، Ivanov و De Martonne خشکسالی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان بارندگی، درجه حرارت و تبخیر و تعرق مرجع مربوط به ایستگاه سنندج (9/449 میلی‌متر، 57/13 درجه سانتی‌گراد و 6/1401 میلی‌متر در سال) بود. بر اساس شاخص خشکی فائو 56، شرایط کشت دیم غلات در ایستگاه‌های اردبیل (07/6-) و تبریز (03/9-) به‌شرطی که درجه حرارات عامل محدود کننده نباشد، امکان‌پذیر است. بر اساس شاخص آمبرژه ایستگاه‌های اردبیل، ارومیه و سنندج (به‌ترتیب 18/28، 33/28 و 94/32) در طبقه نیمه‌خشک سرد و ایستگاه‌های تبریز و خوی (به‌ترتیب 49/20 و 64/21) در محدوده‌ی خشک سرد قرار گرفته‌اند. هم‌چنین نتایج بررسی شاخص ایوانف نشان داد که ایستگاه‌های اردبیل و ارومیه (به‌ترتیب 55/0 و 32/0) در محدوده اقلیمی استپی و ایستگاه‌های تبریز، خوی و سنندج در محدوده‌ی اقلیمی بیابانی (به‌ترتیب 2/0، 24/0 و 25/0) قرار دارند.

ایستگاه‌های سینوپتیک؛ سیستم‌های پیش‌آگاهی؛ مدیریت کشاورزی